Το ελληνικό καλοκαίρι  είναι ανεπανάληπτο για πολλούς συμπολίτες μας. Οι μοναδικές ελληνικές παραλίες προσφέρονται για χαλάρωση μετά την δοκιμασία του Χειμώνα και του κορονοϊού ενώ η κολύμβηση είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία για την ανάκτηση καλής φυσικής κατάστασης. Ωστόσο δυσάρεστα απρόοπτα υγείας δεν ελλείπουν από τις παραλίες και τα μέτρα πρόληψης είναι απαραίτητα.

Κοινά προβλήματα υγείας που συνδέονται με τις παραλίες και μέτρα πρόληψης σοβαρών προβλημάτων:

Α. Εγκαύματα

Η βλάβη από τον ήλιο προσβάλλει αρχικώς επιφανειακά στρώματα του δέρματος, με αποτέλεσμα την εμφάνιση επιφανειακού ερεθισμού με μικρή ερυθρότητα και πόνο. Καθώς η βλάβη προχωράει βαθύτερα, τα συμπτώματα επιδεινώνονται, η ερυθρότητα γίνεται πιο έντονη, ο πόνος αυξάνεται εμφανίζονται φουσκάλες ή πρήξιμο.

Τα εγκαύματα μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές λοιμώξεις, αφυδάτωση, ηλεκτρολυτικές διαταραχές και να απαιτηθεί νοσηλεία. Ομάδες υψηλού κινδύνου για σοβαρές άμεσες επιπλοκές είναι τα μωρά, οι ηλικιωμένοι και οι πάσχοντες από ορισμένα χρόνια νοσήματα (π.χ. διαβήτης, ανοσοκαταστολή). Εκτός από τις βλάβες του δέρματος από την ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να προσβληθεί και ο οφθαλμός με ηλιακό έγκαυμα και θάμβος οράσεως. Τι πρέπει να γνωρίζετε για την πρόληψη και θεραπεία των εγκαυμάτων:

·        Το καλύτερο μέτρο είναι η αποφυγή προσβολής από έγκαυμα, με την αποφυγή έκθεσης στον ήλιο και την χρήση αντηλιακών γυαλιών και γαλακτωμάτων με υψηλό δείκτη προστασίας.

·        Σε μικρά επιφανειακά εγκαύματα, συνιστώνται πλήρης αποφυγή του ήλιου, τακτικές πλύσεις με άφθονο δροσερό νερό και επάλειψη με υψηλής ποιότητας αντιφλογιστική, υποαλλεργική, ενισχυμένη, ειδική για εγκαύματα κρέμα ενυδάτωσης, που να περιέχει αλόε βέρα. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε ερεθιστικά σαπούνια ή να τρίβετε με δύναμη το δέρμα. Να χρησιμοποιείτε καθαρά βαμβακερά ρούχα.

·        Όταν το έγκαυμα παρουσιάζει φυσαλίδες, έχει πρήξιμο, έντονο πόνο, επεκτείνεται, καταλαμβάνει μεγάλη επιφάνεια του σώματος, εμφανίζεται σε μωρά ηλικιωμένους ή χρονίως πάσχοντες, η άμεση ιατρική αξιολόγηση είναι απαραίτητη.

Β. Αφυδάτωση

Το νερό αποτελεί περίπου το 60 τοις εκατό του σωματικού  βάρους και είναι απαραίτητο για την ομαλή ρύθμιση της πίεσης, τη σωστή θερμορρύθμιση, την διεξαγωγή βιοχημικών αντιδράσεων, την λειτουργία των νεφρών του ήπατος του εντέρου, την προστασία των ιστών. Η αφυδάτωση είναι συχνή κατά την παραμονή στην παραλία διότι ο οργανισμός προσπαθώντας να διατηρήσει την θερμοκρασία του σώματος σε φυσιολογικά επίπεδα αυξάνει το ποσοστό εφίδρωσής του, χωρίς να είναι πρακτικά δυνατόν να αναπληρώσει τα υγρά που αποβάλλονται με επαρκή πρόσληψη νερού από το στόμα. Αρκετοί άνθρωποι ξεχνούν  να πάρουν μαζί τους στην παραλία επαρκή ποσότητα νερού.  Άτομα υψηλού κινδύνου, είναι τα μικρά παιδιά, τα παχύσαρκα άτομα, τα υποτασικά άτομα, τα άτομα που υποσιτίζονται, τα άτομα που ευρίσκονται σε κακή φυσική κατάσταση, τα άτομα που λαμβάνουν χρονίως ορισμένου τύπου φάρμακα, όπως αντιχολινεργικά, αντιισταμινικά, β-αναστολείς κ.α., οι ηλικωμένοι, οι ασκούμενοι και οι πάσχοντες από ορισμένα ιατρικά νοσήματα (π.χ. καρδιακή ανεπάρκεια, διαβήτης, εγκεφαλικά νοσήματα). Η αφυδάτωση είναι πιθανό να προκαλέσει πονοκέφαλο, δυσκοιλιότητα, ζάλη, ξηροστομία ή στόμα που κολλάει, κόπωση. Σημεία σοβαρής αφυδάτωσης είναι η μείωση της διούρησης,  η υπόταση, ο πυρετός, η ασυνήθιστη συμπεριφορά, η ταχυκαρδία, η  γρήγορη αναπνοή, η υπνηλία, η ευερεθιστότητα, η σύγχυση, η λιποθυμία. Καλό είναι να αποφεύγετε τις παραλίες κατά τις μεσημεριανές ώρες, να πίνετε επαρκή ποσότητα νερού, να  φοράτε καπέλο και ανοιχτόχρωμα ρούχα, να κάνετε πολλά δροσερά μπάνια και να αποφεύγετε το αλκοόλ και τα βαριά φαγητά.

Γ. Τσιμπήματα τσούχτρας

Κοινά σημεία και συμπτώματα των τσιμπημάτων από τις τσούχτρες  είναι ο πόνος, το κάψιμο, η αλλαγή του χρώματος του δέρματος, ο κνησμός, το τσούξιμο, το μούδιασμα, το εξάνθημα.  Σε τοπικές δερματικές αντιδράσεις αφαιρείτε τα πλοκάμια μέδουσας με λαβίδα, πλένετε την περιοχή με θαλασσινό νερό και τοποθετείτε ειδική αντισηπτική αλοιφή για τσούχτρες στην προσβεβλημένη περιοχή. Αναζητήστε ιατρική βοήθεια σε γενικευμένες αντιδράσεις του δέρματος ή συστηματικές αντιδράσεις (π.χ. ζάλη, πυρετό, εμετό, δύσπνοια, πονοκέφαλο).